در مؤسسۀ دل هایمان احیا کُن:
ما ایمان داریم به یک خدا. او خالق و صاحب جهان هستی است. خدا در سه شخص پدر، پسر، و روح القدس وجود ابدی دارد. (پیدایش 1: 1 ؛ تثنیه 6 : 4 ؛ متی 28: 19 ؛ مرقس 12: 29 ؛ یوحنا 10: 30 ؛ اعمال رسولان 5: 3-4 ؛ دوم قرنتیان 13: 14 ؛ عبرانیان 1: 1-3)
ما ایمان داریم به کتاب مقدس. کتاب مقدس کلام الهام شده و مقتدر الاهی است. همۀ تعالیم هر دو عهد عتیق و عهد جدید که شامل آفرینش، تاریخ، منشأ آغازین آنها، و نجات می باشد بدون خطاست. کتاب مقدس اقتدار نهایی و بالاترین مرجع در کلیۀ مسائل مربوط به ایمان و رفتار می باشد. (متی 5: 18 ؛ یوحنا 17: 17 ؛ دوم تیموتاؤس 3: 16-17 ؛ دوم پطرس 1: 19-21 ؛ مکاشفه 22: 18-19)
ما ایمان داریم به عیسای مسیح. او پسر خداست که بواسطۀ روح القدس از مریم باکره متولد شد، بدون گناه زیست، با مرگ خود بر صلیب و بجای ما گناهان ما را کفاره نمود، از مُردگان برخاست، به آسمان صعود نمود و از آنجا به عنوان خدای کامل و انسان کامل تنها واسطۀ بین خدا و انسان می باشد. (اشعیا 7: 14 ؛ 9: 6-7 ؛ متی 1: 18-25 ؛ مرقس 5: 21 ؛ فیلپیان 2: 5-11 ؛ کولسیان 2: 9 ؛ اول تیموتاؤس 2: 5 ؛ اول یوحنا 5: 20)
ما ایمان داریم به روح القدس. عملکرد روح القدس در تولد تازه شدن یک شخص و رشد او در ایمان ضروری است. عملکرد روح القدس در بیدار نگاه داشتن کلیسا در راستی، حکمت، ایمان، قدوسیت، محبت، قدرت، و مأموریت ضروری است. هر ایمانداری خوانده شده است تا در قدرت آن روح القدسی که در او ساکن است زندگی و سلوک نماید تا برای جلال خدا ثمر آورده و شهوات جسم را به عمل نیاورد. (یوحنا 14: 16-17 ، 26 ؛ 15: 26-27 ؛ 16: 7-15 ؛ اعمال رسولان 1: 8 ؛ اول قرنتیان 2: 10-11 ؛ 6: 19 ؛ 12: 4-13 ؛ دوم قرنتیان 3: 18 ؛ غلاطیان 5: 16-18 ، 22-23 ؛ افسسیان 4: 30 ؛ 5: 18-21)
ما ایمان داریم به گناهکار بودن همۀ انسانها. همۀ آدمیان در گناه گمشده هستند و نمی توانند ملکوت خدا را ببینند مگر آنکه از طریق توبه از گناهانشان و ایمان آوردن به خدا تولد تازه شوند. عادل شمرده شدن تنها بواسطۀ فیض و فقط از طریق ایمان به عیسای مسیح ممکن می باشد. (یوحنا 1: 11-13 ؛ 3: 16 ؛ 5: 24 ؛ 10: 28-30 ؛ 14: 6 ؛ رومیان 3: 23-26 ؛ 6: 23 ؛ افسسیان 2: 8-10 ؛ تیطس 3: 5 ؛ عبرانیان 7: 24-23 ؛ اول پطرس 1: 18-19 ؛ اول یوحنا 5: 11-13)
ما ایمان داریم به کلیسا که سر آن مسیح است. کلیسا دربرگیرندۀ همۀ ایمانداران در همه جای دنیا می باشد. کلیسای محلی اجتماع گروهی از ایمانداران است که جهت انجام ارادۀ خدا متشکل شده اند. کلیسا خوانده شده است تا خدا را بپرستد، شاهد سر خود یعنی عیسای مسیح باشد، انجیل را در همۀ ملتها موعظه کند، و سرسپردگی خود به خداوندش را با مهرورزی به فقرا و برآورده نمودن احتیاجات نیازمندان و ترویج عدل و عدالت ابراز کند. (اعمال رسولان 2: 41-47 ؛ اول قرنتیان 12: 13 ؛ افسسیان 1: 22-23 ؛ کولسیان 1: 18 ؛ عبرانیان 10: 25)
ما ایمان داریم به بازگشت ثانوی عیسای مسیح. او بطور شخصی، قابل رؤیت، و در جلال باز خواهد گشت تا مُردگان را قیام بخشد و نجات و داوری را بکمال رساند. زمانی که او آسمان جدید و زمین جدید را برقرار نماید، بطور کامل ملکوت خود را که در آن نه شرارت خواهد بود و نه درد و نه موت ظاهر خواهد ساخت؛ ملکوتی که او در آن تا به ابد جلال خواهد یافت. (یوحنا 14: 2-3 ؛ رومیان 14: 10-12 ؛ اول قرنتیان 15: 51-54 ؛ دوم قرنتیان 5: 10 ؛ اول تسالونیکیان 4: 15-17 ؛ مکاشفه 20: 11-15 ؛ 22: 12-17)