به هنگام رازگاهان، ما معمولاً فکر می‌کنیم که تنها ما هستیم که مشتاق شنیدن صدای او در کلامش هستیم. اما او صد چندان بیشتر مشتاق دیدن روی ما و شنیدن صدای ماست. زمانی که بفهمیم او منتظر ماست تا ما را ببنید و صدای ما را بشنود نگرش ما نسبت به مطالعه کلام و دعا تغییر خواهد کرد.
